بررسي عوامل محيطي جغرافيايي و انساني پارك چيتگر

دسته: آزمون ارشد

فرمت فايل: doc

حجم فايل: 30 كيلوبايت

تعداد صفحات فايل: 45

آبرفتهاي كنوني

اين بخش متشكل از جوان‌ترين نهشته‌هاي رودخانه با سيلابي است و در بستر رودخانه با سيلابي است و در بستر رودخانه، مسيل‌ها پادگانه هاي آبرفتي، مخروط افكنه‌هاي جوان و كالها بر جاي گذاشته شده است. دشت جنوب تهران از اين آبرفت پوشيده شده است. به طور كلي رسوبات در شمال تهران از رسوبات دانه درشت منفصل) قلوه سنگ، شن‌گرد شده بدون سيمان)، و در جنوب تهران رسوبات دانه ريز (سيلت و رس) تشكيل شده است، آبرفتهاي كنوني كه اكثراً به صورت رسوبات منفصل هستند كاملاً نفوذ‌پذير بوده و مقاومت مكانيكي آنها نسبت به نقاط مختلف متفاوت است.

آزمايشات تجزيه شيميايي برگ درختان

تجزيه شيميايي برگ گياهان بهترين روش براي تعيين ميزان عناصر موجود در گياه و برآورد موادغذائي مورد نياز آنها مي‌باشد چرا كه نمو گياهان از غلظت عناصر غذايي موجود در بافتها و برگها تبعيت مي‌كند. از روي نتايج تحقيقاتي كه روي درختان اقاقيا (پهن برگ) و كاج (سوزني برگ) انجام شده است (جهاد تحقيقات آب و خاك، 1379)، ميزان عناصر شيميايي بدين شرح است:

ازت: در برگ درختان كاج بين 0/97- 1/14 درصد و اقاقيا بين 3/1-4 درصد متغير بوده است لذا بايد گفت درختان اقاقيا كه يك گونه تثبيت كننده ازت مي‌باشند به مراتب بيشتر از درختان كاج ازت را از خاك جذب و در برگها ذخيره كرده است. ازت موجود در گياهان حداكثر سه درصد است كه در درختان كاج به حد ماكزيمم نرسيده است.

فسفر: در سوزنهاي كاج بين 0/12- 0/23 درصد و در اقاقيا بين 0/12- 0/17 در صد نوسان دارد يعني كاج با توجه به شرايط محيطي نسبتاً‌ خشك كمي بيشتر از اقاقيا فسفر را در اندامهاي هوايي خود ذخيره كرده است. مقدار متوسط فسفر در گياهان حداكثر 0/5 درصد است كه در هر دو گونه به حد ماكزيمم نمي‌رسد.

پتاسيم: در كاج بين 0/63- 0/76 درصد و اقاقيا بين 0/76- 1/8  درصد نوسان بوده است يعني اقاقيا نسبت به كاج پتاسيم بيشتري در اندامهاي خود دارد. مقدار پتاسيم در گياهان حداكثر 3 درصد است و در اين دو گونه به حد ماكزيمم نمي‌رسد.

كلسيم: در برگ درختان كاج بين 1/54- 2/01 درصد و در اقاقيا بين 3/64- 4/76 درصد متغير است، يعني در اقاقيا به حد كافي وجود دارد. مقدار كلسيم در گياهان حداكثر 4 درصد است و در كاج به ماكزيمم نمي‌رسد.

منيزيم: در كاج بين 0/23- 0/23 درصد و در برگ اقاقيا بين 0/38- 0/64 درصد نوسان دارد. مقدار متوسط منيزيم در گياهان حداكثر 0/7 درصد است كه در هر گونه به حد ماكزيمم نمي‌رسد.

آهن: در كاج بين 91-219 ميلي گرم در كيلوگرم و در اقاقيا بين 230- 437 ميلي گرم در كيلوگرم در نوسان است. مقدار متوسط آهن در گياهان حداكثر 200 ميلي‌گرم است كه در هر گونه ماكزيمم رسيده است.

منگنز: در برگ درختان كاج بين 34-58 ميلي‌گرم در كيلوگرم و در اقاقيا بين 103/ 56 ميلي‌گرم در كيلوگرم متغير است. مقدار متوسط منگنز در گياهان حداكثر 100 ميلي‌گرم در كيلوگرم است و در كاج به ماكزيمم نمي‌رسد.

روي: در درختان كاج بين 24-33 ميلي‌گرم در كيلوگرم و در اقاقيا حداكثر 100 ميلي‌گرم در كيلوگرم است كه در هيچ يك از دو گونه به حد ماكزيمم نمي‌رسد.

مس: در درختان كاج بين 4-5 ميلي‌گرم در كيلوگرم و در اقاقيا بين 7-9 ميلي‌گرم در كيلوگرم متغير است. مقدار متوسط مس در گياهان حداكثر 20 ميلي‌گرم در كيلوگرم است  كه در هر گونه به حد ماكزيمم نمي‌رسد.

در مجموع ميانگين عناصر شيميايي موجود در برگ اقاقيا بيشتر از درختان كاج بوده است. نتايجي را به شرح ذيل مي‌دهد.

نتايج حاصله از تجزيه واريانس ميانگين فاكتورهاي فيزيك و شيميايي خاك متاثر از نوع جنگل حاصله حاكي از اين است كه نوع جنگلكاري اثر جدي روي فاكتورهاي فيزيكي و شيميايي خاك مثل عمق (كاج 7/44 و اقاقيا 7/75 سانتيمتر) و هدايت الكتريكي (براي كاج 1/14 و اقاقيا 0/9 ميلي‌موهس برسانتي‌متر مكعب) داشته و در مورد سيلت و شن‌ اثر ضعيفتري دارد و روي درصد رس، درصد رطوبت اشباع ، درصد مواد خنثي شونده، درصد كرين آلي و مواد آلي، درصد ازت كل، فسفر و پتاسيم قابل جذب تفاوت معني‌داري نداشته است. گونه كاج داراي ريشه‌هاي عميق نبوده و مواد غذايي را عمدتاً‌ از اعماق خاك تامين مي‌كند ولي اقاقيا داراي ريشه‌هاي عميق نبوده و مواد غذايي را عمدتاً از اعماق خاك تامين مي‌كند ولي اقاقيا داراي ريشه‌هاي عميق بوده و فعاليت‌ زيادي در اعماق خاك دارد و اسيدهاي آ‎لي نيز ترشح مي‌كند بنابراين گونه اقاقيا در جهت تغييرات عميق خاك روئين موثر است و آنرا افزايش مي‌دهد و در نتيجه ذخيره رطوبت در خاك هم بيشتر مي‌شود و بستر مناسبي براي گياهان زير اشكوب فراهم مي‌گردد و اسيديته خاك را نيز كمي بالا مي‌برد ولي گونه كاج اسيديته خاك را كاهش داده و به حد خنثي رسانده است. مواد آلي خاك نيز كه از مهمترين خصوصيات خاك است. تحت تاثير نوع جنگل قرار دارد يعني با كاشت گونه كاج درصد كربن خاك بيشتر مي‌شود. به هر صورت مي‌توان گفت محدوده مورد نظر از حيث حاصلخيزي و كمبود مواد آلي با مشكل جدي مواجه است.

باد: جهت اصلي باد نسبت به فصول مختلف تغيير مي‌كند يعني در فصول سرد (پاييز و زمستان) از غرب به شرق است و در فصول گرم از جنوب غربي به شمال شرقي مي‌باشد. بادهاي فصل سرد معمولا سرعت زيادي دارند در صورتي كه بادهاي فصل‌ گرم اغلب ملايم بوده و سرعت كمي دارند. در محدوده سايت نمي‌توان خسارت جدي از جانب بادها متوجه درختان دانست با اين حال در برخي نقاط پارك كج شدگي در درختان كاج به علت وزش باد بوده است.

بارش: بر اساس آمار ده‌ ساله 1363 تا 1372 ايستگاه هواشناسي مهرآباد متوسط بارندگي ساليانه 242 ميليمتر مي‌باشد. اكثر بارندگي ماهانه مربوط به اسفندماه 1370 با 141.7  ميليمتر و حداقل آن مربوط به ماههاي خرداد تا مهر است كه بارندگي انجام نشده است. حداكثر بارندگي سالانه در سال 1366 با 289.8  ميليمتر و حداقل آن در سال 1368 با 166.3 ميليمتر بوده است. بيشترين روزهاي بارندگي ماهانه در سالهاي فوق در مهر ماه 1363 با 17 روز بارندگي اتفاق افتاده است.

بلافاصله پس از پرداخت ، لينك دانلود به شما نمايش داده مي شود و همچنين يك نسخه نيز براي شما ايميل مي شود .

كلمات كليدي : بررسي عوامل محيطي جغرافيايي و انساني پارك چيتگر , بررسي عوامل محيطي جغرافيايي و انساني , پارك چيتگر , محيطي جغرافيايي و انساني پارك چيتگر , جغرافيايي و انساني پارك چيتگر , پارك , چيتگر , مقالاتي در مورد پارك چيتگر , مطالبي در مورد پارك چيتگر , پروژه اي در مرود پارك چيتگر